\odrętwieć z zimna окоченеть от холода;
zdrętwieć
odrętwieć z zimna — окочене́ть от хо́лода
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
odrętwieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, odrętwiećeję, odrętwiećeje, odrętwiećwiał, odrętwiećwieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utracić czucie, stać się odrętwiałym – sztywnym, niezdolnym do ruchu; ścierpnąć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrętwieć — dk III, odrętwiećeję, odrętwiećejesz, odrętwiećej, odrętwiećwiał, odrętwiećeli, odrętwiećwiały, odrętwiećwiali «stać się drętwym, stracić czucie; zdrętwieć, ścierpnąć, zmartwieć, zgrabieć; zobojętnieć, stać się nieczułym na coś» Odrętwiała pod… … Słownik języka polskiego
odrętwienie — n I rzecz. od odrętwieć Zapadać w odrętwienie. Być w stanie odrętwienia … Słownik języka polskiego
odrętwienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. odrętwieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan utraty czucia, zdolności do ruchu, skostnienia; bezwład,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
